Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015

Συνάντηση με τη δασκάλα (Οκτωβρίου)

Ετοιμαστείτε και πάλι να κάτσετε στα θρανία!!!
Αγαπημένοι μας γονείς, η δασκάλα μας σας θέλει τη Δευτέρα 5 Οκτωβρίου και ώρα 13:00
για να τα πείτε λίγο, για εμάς!
Να σας πει πώς θα διαβάζουμε τώρα που μπήκαμε στα βιβλία, τι πρέπει να προσέχετε όσοι μας βοηθάτε,
να σας εκπαιδεύσει να κρατιέστε ήρεμοι, για να μας κρατάτε ήρεμους και άλλα πολλά!
Θα μπορέσετε να τις πείτε και τις απορίες σας, για όλα αυτά που μας ρωτάτε και απάντηση δεν παίρνετε...
Το μόνο κακό στη συνάντηση αυτή, είναι ότι εμείς δεν πρέπει να είμαστε στην αίθουσα, μα ούτε κι έξω θα ήταν ασφαλές να μείνουμε...
Άρα εμάς θα πρέπει να μας στείλετε με κάποιο τρόπο σπίτι ή κάποιον να φέρετε να μας προσέχει στην αυλή
(αλλιώς θα βρούμε τρόπο να κρυφακούμε! ).
Να κρατάτε και μερικά χρηματάκια μαζί σας εκείνη τη μέρα...
Κάτι ξέρουμε που σας το λέμε...

Εννοείται ότι δεν πρέπει να λείψει κανένας!
Ευχαριστούμε!

Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2015

Καθαριότητα στο άψε-σβήσε!


Στις 10:00 ακριβώς, οι γονείς μας. πιστοί στο ραντεβού με τη δασκάλα μας, έφταναν στο σχολείο και έπιαναν εργασία...

...και όσο περνούσε η ώρα, τόσο περισσότεροι γίνονταν και όλο μεγαλύτερη
 η ομάδα καθαριότητας!!!

Θρανία, καρέκλες, τοίχοι, ντουλάπες, τζάμια και πατώματα έλαμψαν σαν καινούρια!!!

Και μην θεωρήσετε ότι εμείς δεν βοηθούσαμε...!!!
συνεχώς τρυπώναμε στα πόδια των γονιών μας, ζητώντας επίμονα να κάνουμε
 και εμείς δουλειές!!
!

Όμως, η κυρία Μαρία επέμενε ότι εμείς έπρεπε απλά να χαρούμε την αυλή....

και να παίξουμε με τα παιχνίδια που φέραμε μαζί μας από το σπίτι!!!
Μερικοί μπαμπάδες- υπεύθυνοι να μας προσέχουν!

Και όταν πια η κοιλίτσα άρχισε να γουργουρίζει, στήθηκε για μας ένας απίστευτος μπουφές
για ένα πλούσιο κυριακάτικο γεύμα!!!

Φάγαμε...ήπιαμε μέχρι που δεν θέλαμε άλλο!


Τότε χορτασμένοι από παιχνίδι και φαγητό, είπαμε να βγούμε μια αναμνηστική φώτο από αυτή την απίστευτη μέρα που περάσαμε με τους φίλους μας!

Φυσικά, φωτογραφήσαμε και τους ήρωες μας:
 τους γονείς μας,
που θα έκαναν για εμάς τα πάντα!
Ακόμα και να μας ακολουθήσουν Κυριακάτικα στο σχολείο και να συνεργαστούν άψογα με τη δασκάλα μας για μια τάξη όπως μας αξίζει:
πεντακάθαρη και μυρωδάτη!

Και παρ' όλη την κούρασή τους φορούσαν όλοι το πιο ωραίο τους χαμόγελο!!!

Νομίζατε ότι από τις φώτος θα γλίτωνε και η δασκάλα μας;
Την βουτήξαμε, κυριολεκτικά, και με το ζόρι την φωτογραφήσαμε κι αυτήν!
Θέλαμε να σας δείξουμε και το δικό της χαμόγελο για να καταλάβετε πόσο ευτυχισμένη
 και πόσο περήφανη την κάναμε όλοι μας!

Κλείνοντας την πόρτα της τάξης μας αισθανθήκαμε μεγάλη ικανοποίηση για το αποτέλεσμα ....
μύριζε και φαινόταν τόοοσο καθαρή!

Σας ευχαριστούμε και πάλι αγαπημένοι μας γονείς...
Μας χαρίσατε σήμερα μία εμπειρία μοναδική και συλλέξαμε στη μνήμη μας
μία απίστευτη ανάμνηση!!!

Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2015

Επιτέλους γράφουμε!

Όχι τα πάντα ακόμα... Μα το όνομά μας!!!
Ξέραμε να το γράφουμε οι περισσότεροι, μα το μπέρδεμα με τα κεφαλαία και τα μικρά, είναι τεράστιο!!!

Βλέποντας με προσοχή το ταμπελάκι-μολυβάκι, που η κυρία μας κόλλησε στα θρανία, καταφέραμε να το αντιγράψουμε σωστά και να γεμίσουμε με το όνομά μας μια ολόκληρη σελίδα στο πρόχειρό μας!!!

Όποιος τελείωνε, έπαιρνε ένα ψευτοτετραδιάκι και έγραφε στην ετικέτα το όνομά του χωρίς να κοιτά πια από πουθενά!

Τα τετραδιάκια μας τα κρέμασε η κυρία σε ένα σκοινί για να διακοσμήσουμε την τάξη μας και έμοιαζε όπως πολύ σωστά είπε ο συμμαθητής μας ο Οδυσσέας, σαν να έχουμε "πάρτυ μάθησης"!!!
Η κυρία Μαρία του είπε ότι έχει απόλυτο δίκιο, γιατί αυτό ακριβώς θα κάνουμε όλο το χρόνο μαζί της!

Δεξί -Αριστερό

Σήμερα επιτέλους μπήκαμε στα βιβλία των Μαθηματικών μας!!!
Γνωρίσαμε τους ήρωες του  βιβλίου ξεφυλίζοντας τις πρώτες σελίδες, φτάσαμε στο 1 Κεφάλαιο!!!
Το φοβερό ήταν ότι  όσο εμείς βλέπαμε τις εικόνες στο βιβλίο, η κυρία Μαρία μας τις έδειχνε στον μεγάλο ασπροπίνακα και σηκωνόμασταν για να δείξουμε σε όλους ή να γράψουμε με μαρκοδόρο απευθείας πάνω στη σελίδα!!!
Ήτνα πολύ διασκεδαστικό!!!
Μετά η κυρία μας έγραψε στα χέρια ένα μπλε Α και ένα κόκκινο Δ!
Τις λέγαμε ότι αν δεν σβήνεται η μαμά θα φώναζε, μα εκείνη μας διαβεβαίωσε ότι είναι ακίνδυνοι μαρκαδόροι.!
Παιχνίδι θα παίζαμε!
Χωρίς να κοιτάμε τα χέρια μας, θα έπρεπε κάθε θρανίο, όταν η κυρία απευθυνόταν σε εμάς να σηκώσουμε το σωστό χέρι. Ένας από τους δυο μας να έκανε λάθος, χάναμε!

Όσο περνούσε η ώρα, η κυρία ρωτούσε πιο γρήγορα και αν και τα είχαμε μάθει πια, από γρηγοράδα μπερδευόμασταν και σηκώναμε λάθος χέρι,
έτσι γελάσαμε και πάρα πολύ με τις γκάφες μας!!!

Τα θρανία με τις περισσότερες επιτυχίες ήταν δύο!
Αυτό του Ηλία και της Εβίτας κσι του Οδυσσέα με την Παναγιώτα!!!


Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2015

Πρόσκληση για "εργασία και χαρά"!

Την Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2015 και ώρα 10:00 (το πρωί, δηλαδή...ξέρετε!)
καλούμε όλους εσάς, τους γονείς μας, να βάλετε ένα χεράκι να καθαρίσουμε την τάξη μας και να εξαφανίσουμε όλα τα μικρόβια από αυτήν! Οι πιο μικροί οργανισμοί που πρέπει να υπάρχουν μέσα εκεί θα πρέπει να είμαστε εμείς!!!
Και πριν αρχίσετε να βρίσκετε δικαιολογίες, σας λέμε ότι καθόλου δεν θα κουραστείτε,,, βλέπετε όσο πιο πολλοί είμαστε, τόσο λιγότερη δουλειά θα κάνει ο καθένας σας!
Και αν μαζευτείτε πολλοί, εμάς τι μας χρειάζεστε; Εμείς θα φέρουμε τις μπάλες και τα παιχνίδια μας για να χαρούμε την αυλή που θα είναι μόνο δική μας!!!
Εσείς πάλι, θα φέρετε ρολά χαρτί, πανάκια, καθαριστικά, καμία λεκανίτσα, ίσως ξυραφάκια και σπατουλίτσες για επίμονους λεκέδες και ό,τι άλλο σκεφτείτε ότι θα μπορούσε να είναι χρήσιμο!
Α! και μια που θα είναι Κυριακή, λέμε να μας φτιάξετε και κανένα φαγώσιμο για να κάνουμε "πικ-νικ" στην αυλή!!!
Να ξέρετε ότι το περιμένουμε πώς και πώς!!!
Λοιπόν... βάλτε το υπενθύμιση στα κινητά σας! ;-)


Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2015

Δεύτερη μέρα στο σχολείο...

Σήμερα, ήταν η μέρα της γραμμής!!!
Μιλήσαμε για γραμμές, ανακαλύψαμε γραμμές, θυμηθήκαμε που βρίσκουμε γραμμές, γράψαμε πολλές γραμμές...
Μέχρι διαγωνισμό γραμμής κάναμε "η ομάδα της πεταλούδας" και "η ομάδα της μέλισσας"!!!
Ποιος βγήκε νικητής δε δίνουμε και πολύ σημασία...
Καλά περάσαμε, μα μια κούραση την αποκτήσαμε...

Έτσι, η δασκάλα μας για να μας χαλαρώσει, μας μάζεψε γύρω της και μας διάβασε την ιστορία μιας παπλωματούς...
εξαιτίας της οποίας ένας άπληστος βασιλιάς, που ήθελε όλο να παίρνει δώρα, ανακάλυψε τη μαγεία του να δίνει κανείς...
Και μαζί με το βασιλιά προβληματιστήκαμε κι εμείς και μετά από συζήτηση καταλάβαμε ότι πιο πολύ χαρά κερδίζουμε με το να προσφέρουμε σε αυτούς που δεν έχουν, παρά να ζητάμε συνεχώς νέα πράγματα...

Μετά από τέτοιους σοβαρούς προβληματισμούς... παιχνίδι!!!
Και επειδή μας έλειψε το καλοκαίρι, παίξαμε τα καραβάκια!!!
Τρέχαμε στην τρικυμία και μόλις ακουγόταν το ταμπούρλο που παρίστανε το μεγάλο κύμα που μας πέταγε στη στεριά....

...ο καθένας έψαχνε να βρει από ένα "νησάκι"....

....κύκλους, δηλαδή, που η δασκάλας μας, είχε σχεδιάσει με κιμωλία!
Πάντα όμως σε κάθε ταξίδι, ένας μας έμενε χωρίς νησί (αφού έναν κύκλο τον σβήναμε)!

Όπου, μετά από πολλά ταξίδια και αρκετή διασκέδαση στην αυλή, το τελευταίο καραβάκι που "επέζησε" ήταν η Μαριάννα!

Παρόλη την κούραση της μέρας, δεν ξεχάσαμε στο τελευταίο πεντάλεπτο να ασχοληθούμε με την περιποίηση της τάξης μας!
Το αποτέλεσμα που βλέπετε στη φωτογραφία, είναι αποκλειστικά δικιά μας δουλειά!

Κανέναν δεν θα αφήσουμε φέτος να πάρει το "βραβείο της καθαρότερης τάξης", από το Α1!!!!

Γεια και χαρά σε όλους σας!!!
Είμαστε τα νέα πρωτάκια του 2015! 
Θαυμάσαμε το blog και τη δουλειά που έκαναν τα προηγούμενα παιδάκια της δασκάλας μας και τους ευχαριστούμε που μας το παρέδωσαν!
Θα το συντηρούμε και θα το αγαπάμε όπως το έκαναν κι αυτά!


Από όλα τα πρωτάκια της Ραλλείου, επέλεξαν εμάς που βλέπετε εδώ να φοιτήσουμε στο Α1!
"Έρωτας με την πρώτη ματιά" ήταν με τη δασκάλα μας, την κυρία Μαρία...
και από εμάς κι από εκείνη, γιατί βλέπαμε πως μας κοιτούσε!
Μετά μας παρέλαβε ο μουσικός του σχολείου, ο κύριος Θοδωρής....
...και η κυρία Ίλια, η δασκάλα της θεατρικής αγωγής...


...για να μας διασκεδάσουν και να μας κάνουν να ξεχάσουμε την αγκαλιά της μανούλας...
Μα δεν έχουν ιδέα, όλοι αυτοί οι δάσκαλοι, τι ώριμα παιδιά που είμαστε!

Μετά η κυρία μας μας ξενάγησε στο σχολείο μα όχι στους ορόφους (είναι νωρίς ακόμα μας είπε), μα σε όλα αυτά που πρέπει να γνωρίζουμε για να μπορούμε να γίνουμε σύντομα ανεξάρτητοι!

Και αφού κουραστήκαμε από την ξενάγηση, και προτού βγουν τα μεγάλα παιδιά στην αυλή, καθίσαμε στο '"σκαλοπατάκι μας" για να κολατσίσουμε με την ησυχία μας!
Η κυρία Μαρία, λέει πώς μόνο καθισμένοι εκεί θα τρώμε, γιατί έτσι δεν θα υπάρχει κίνδυνος να μας πετάξουν, κατά λάθος, τα μεγάλα παιδιά το φαγητό μας (πράγμα που συμβαίνει συνέχεια!) .
Αμέσως μετά, θα τακτοποιούμε τα ταπεράκια μας στα καγκελάκια της τάξης και θα παίζουμε με την ησυχία μας και άδεια χεράκια!
Μετά μπήκαμε στην τάξη, που δεν μπορούμε να πούμε, συμπαθητική είναι! 
Η κυρία μας την διακόσμησε κάπως, μα μας ζήτησε τη βοήθειά μας για να την κάνουμε ακόμα ωραιότερη! 
Από την ερχόμενη εβδομάδα πιάνουμε δουλειά...
.Απορείτε γιατί καθόμαστε σαν μαϊμούδια στα θρανία μας;
Ιδέα της δασκάλας μας να της δείξουμε "πως ΔΕΝ πρέπει να καθόμαστε στα θρανία μας".
όμως, παρόλο που ήταν δική της ιδέα, κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό....
...οπότε μετά μεταμοφωθήκαμε γρήγορα "σε καλά παιδιά" για να την γλιτώσουμε!!!

Μα η τάξη πρώτη μέρα δεν αντέχεται πολύ και καλά που το κατάλαβε η δασκάλα μας!!!
Μας έβγαλε πάλι στην αυλή για να παίξουμε παιχνίδια γνωριμίας...
κι άλλα παιχνίδια γνωριμίας, δηλαδή, γιατί κάποια παίξαμε και μέσα στην τάξη!


Και σαν να μην πέρασε μια ώρα...
Έφτασε η ώρα της αποχώρησής μας για την πρώτη μέρα!

πήραμε τις σακουλίτσες μας με το έντυπο για τα υλικά και αποχαιρετήσαμε τη δασκάλα μας!!!
"Αύριο πάλι"!!!
Αυτή τη φορά με περισσότερη σιγουριά, ότι θα είμαστε χαρούμενοι και ασφαλείς!!!!

Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2015

Σεπτέμβρης... Το σχολείο μας άνοιξε τις πόρτες του για να δεχθεί ξανά τα παιδιά που φοιτούν σε αυτό και να υποδεχθεί τα νεαρά του μέλη, τα πρωτάκια...
Ανάμεικτα συναισθήματα κυριαρχούν στην καρδιά μιας δασκάλας, που δυσκολεύεται να αποχωριστεί τα μικρά της που πριν από δυο σχολικά έτη παρέλαβε ως πρώτη τους δασκάλα και μαζί πέρασαν δυο μαγευτικές σχολικές χρονιές...

Χαίρεται απίστευτα, όμως γιατί υποδέχεται νέα μικρούλια της πρώτης για να τα οδηγήσει κι αυτά, στα πρώτα τους βηματάκια στο Δημοτικό σχολείο.

Παρακαλώ, λοιπόν, τα Ραλλειοπουλάκια μου της τρίτης πια δημοτικού, να παραδώσουν το αγαπημένο μας αυτό blog στα νέα πρωτάκια, που εύχομαι να το αγκαλιάσουν με την ίδια αγάπη που το έκαναν οι προκάτοχοί τους.

Καλή και δημιουργική χρονιά σε όλα μου τα μαθητούδια, νέα και παλιά!!!

Με βαθιά, αληθινή αγάπη,
Η πρώτη σας δασκάλα
Μαρία Τσέρκη