Είμαστε ομάδα!

Κάτι έχει πάθει η κυρία μας φέτος με την έννοια της ομάδας!
Συνέχεια μας επαναλαμβάνει, ότι όλη η τάξη είμαστε μια ομάδα, ότι πρέπει να υποστηριζόμαστε ως ομάδα, ότι πρέπει να γνωριζόμαστε πολύ καλά μεταξύ μας γιατί είμαστε ομάδα και μπλα, μπλα, μπλα....
Την ώρα της μελέτης του περιβάλλοντος, λοιπόν, στρωθήκαμε στα πατώματα και βαλθήκαμε να κάνουμε ερωτήσεις ο ένας στον άλλο για πράγματα που δεν ξέρουμε γι αυτόν! Και να φανταστείτε μέχρι το ερώτημα "ποιο είναι το επώνυμό σου" ακούστηκε!!!
"Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας για να γίνουμε πραγματική ομάδα", μουρμούρισε η κυρία μας και συνεχίσαμε τις ερωτήσεις μας ο ένας προς τον άλλο.

Την ώρα της ευέλικτης ζώνης η κυρία Μαρία βγάζοντάς μας στην αυλή μας είπε:"πάμε να πλέξουμε τον ιστό της αγάπης και να γνωριστούμε ακόμα καλύτερα"!
Ξεκινώντας από έναν από εμάς, η κυρία έδεσε μια κλωστή στο δάχτυλό του!!!
Μετά μας εξήγησε, ότι όποιου δένεται το δάκτυλο θα πρέπει να φωνάζει στην ομάδα τι του αρέσει πιο πολύ να κάνει στη ζωή του!
Όποιου δενόταν το δάκτυλο και μιλούσε, έπρεπε να διαλέξει ένα επόμενο άτομο που στη συνέχεια θα του δενόταν στον ιστό το δάκτυλο!
Σε όλη τη διάρκεια της κουβέντας θα έπρεπε να μείνουμε ακίνητοι για να παραμένει τεντωμένος ο ιστός, αλλά και για να μην σφίξουμε ο ένας του άλλου το δάχτυλο!
Όλοι ακούγαμε όλους και όλοι εξαρτιόμαστε από τους άλλους για να υπάρχει ο ιστός αλλά και για να μην πονάμε!

Τα καταφέραμε περίφημα πρέπει να σας ενημερώσουμε, να φτιάξουμε έναν εξαίσιο ιστό που κάθε αραχνούλα θα ζήλευε... Χαλαρώναμε που και που την κλωστή, σφιγγόντουσαν που και που τα δαχτυλάκια μας βέβαια....
Μα τι να κάνουμε;
Είμαστε ακόμα ομάδα υπό οργάνωση!
Η αρχή όμως έχει ξεκινήσει δυναμικά!!!