Το αποκριάτικο μας πάρτυ!

Την Παρασκευή ήταν μέρα ξεχωριστή για εμάς!
 "Ήταν η μέρα του αποκριάτικου πάρτυ στο σχολείο μας".
 Φυσικά δεν ξεχάσαμε και τις υποχρεώσεις μας: να βοηθάμε με τρόφιμα αυτούς που έχουν ανάγκη! Πάλι μαζεύτηκαν αρκετά και αυτή τη φορά είχαμε και βοήθεια στην μεταφορά των πραγμάτων! Η μαμά της Μαριλένας μας, τα πήγε στο σπίτι της οικογένειας που βοηθήσαμε! 

Την ευχαριστούμε πολύ!

 

Φαγητό, όμως είχαμε και εμείς, πολύ!!! 
Οι μανούλες μας φρόντισαν να στείλουν φαγητό και για το πάρτυ μας! Δύο θρανία γεμίσαμε!
 Και είχαμε και πολλούς χυμούς από το πάρτυ τωνΧχριστουγέννων, που η δασκάλα μας τους είχε φυλαγμένους στην ντουλάπα μας!

Έτσι, με απόλυτη τάξη (εννοείται, αφού είμαστε άριστα παιδιά στη συμπεριφορά) περάσαμε από τον μπουφέ μας και γεμίσαμε τα πιάτα μας!

Και μετά (προσέξατε πόσο ήρεμα;) καθίσαμε για να κολατσίσουμε πριν από το μεγάλο πάρτυ.

Η κυρία Μαρία ήθελε να φτιάξουμε χαρταετούς μέχρι να κτυπήσει το κουδούνι για το μεγάλο πάρτυ του σχολείου, μα της την σκάσαμε, αφού οι περισσότεροι δεν είχαμε βάλει τα ψαλιδάκια στο κουτί μα,ς που μας είπε, μα τα είχαμε αφήσει στις τσάντες στο σπίτι!
 Και αμάν πια! 
Ωραίες οι κατασκευούλες μας, μα και η πολύ δημιουργία κουράζει!
 Και εμείς την Παρασκευή θέλαμε απλά να το ρίξουμε έξω!!!

Και όταν κτύπησε το κουδούνι, ήμαστε από τους πρώτους που έτρεξαν στην αίθουσα εκδηλώσεων! 
Δεν κρατιόμασταν για να χορέψουμε!

Και φυσικά "οργώσαμε" την αίθουσα πάνω κάτω με το "τρενάκι" μας χορεύοντας και παρασύροντας ακόμα και τα μεγάλα παιδιά μαζί μας!!!

Ετοιμάζαμε, όμως παράλληλα και την συναυλία μας, με μικρές πρόβες!

Συναυλία μας, ναι!
 Ξεχάσαμε να σας αναφέρουμε ότι είχαμε ετοιμάσει τη δική μας συναυλία, με τραγουδιστές, χορευτές και μουσικούς! Με όργανα που φέραμε από το σπίτι και με ατελείωτες πρόβες στην αυλή, μα και στην τάξη, όταν η κυρία Μαρία μας άφηνε για κανένα πεντάλεπτο! 
Το μόνο κακό ήταν ότι η κυρία μας όσο κι αν προσπάθησε δεν βρήκε τρόπο να μας συνδέσει τα αληθινά μικρόφωνα και εμείς έπρεπε να κάνουμε όλη την αίθουσα να σωπάσει μόνο με τις φωνές μας! Τα καταφέραμε μια χαρά!
 (και δυο τρομάρες γιατί ντρεπόμασταν πολύ και ούτε κουνιόμασταν από τη θέση μας).

Μα η κυρία Μαρία είπε ότι είμαστε πολύ θαρραλέα παιδιά και την κάνουμε πολύ περήφανη! 
Και έτσι, όλοι χαρούμενοι, βγάζαμε αναμνηστικές φωτογραφίες, για να θυμόμαστε για πάντα το πρώτο μας αποκριάτικο πάρτυ στη Ράλλειο!